Broń plazmowa (ang. plasma weapons), potocznie zwana plazmówkami, jest bronią stosowaną przez praktycznie wszystkie zbrojne ramiona Imperium, a także, zdradzieckie legiony, które uciekły do Oka Terroru. Broń ta, po naciśnięciu spustu i chwilowym jego przytrzymaniu wystrzeliwuje strumień plazmy, rozgrzany do ogromnej temperatury. Owe strumienie, dość często, choć nie zawsze, po opuszczeniu lufy zwiększają, dość znacznie, swoją objętość i zaczynają tworzyć elipsę, lub kulę. Aby w ogóle plazma chciała opuścić broń, wytwarza ona pole magnetyczne, a z magazynka zostaje uwolniona część gazu, który zostaje zjonizowany, po czym plazma zostaje zmuszona do opuszczenia pojemnika, którym jest broń.
Sama plazma natomiast, skierowana na konkretny cel jest w stanie znacznie go uszkodzić, bądź zniszczyć, albowiem zjonizowany gaz przekazuje swoją temperaturę obiektowi, którego dotknie, dość często przelatując jeszcze kawałek w głąb celu. Mianowicie, obiekt którego dotknie zaczyna się topić, przez co łatwo jest unieruchomić pojazd wroga strzelając w jego gąsienice, a także w miarę szybko i skutecznie eliminować wrogą ciężką piechotę, której pancerz zostaje stopiony, podobnie jak skóra, kości i inne tkanki. Nie wspominając już o tym co stanie się z lekką po otrzymaniu trafienia rozgrzaną kulą.
Broń plazmowa jest stosunkowo celna, jednak szybkostrzelność pozostawia wiele do życzenia. Jednakże jest to spowodowane tym iż broń jest bezpieczniejsza w użyciu, albowiem ryzyko przegrzania się, wybuchu broni, a także zranienia jej użytkownika i osób w pobliżu, jest o wiele mniejsze.
Marines z zakonu Czerwonych Skorpionów wyposażony w działo plazmowe.
Użycie plazmy w czasach gdy Imperator nie był jeszcze u panowania, było bardzo powszechnie. Wiele narzędzi bazowało na tej zasadzie, dzięki czemu wielu pracowników mogło szybko i swobodnie wykonywać swoją pracę, bez potrzeby używania cięższych narzędzi. Nawet w tamtych czasach próbowano stworzyć już broń, która będzie miotała rozgrzane kule plazmy, zdolne do zniszczenia wielu ciężko opancerzonych celów.
Dopiero podczas przygotowań do Wielkiej Krucjaty udało się opracować model broni dla przeciętnego marines, który spełniał swoje funkcje całkiem dobrze. Albowiem w przeciwieństwie do ogromnych dział Tytanów, gdzie reaktory i ogromne okablowanie załatwiało sprawę chłodzenia i przesyłania plazmy do wystrzału, To broń dla wojownika należało zmniejszyć tak aby był w stanie jej używać, przy małym ciężarze, a jednocześnie dużej szybkostrzelności i sile ognia. Początkowe modele, były bardzo zawodne, a z ich użyciem wiązały się częste przegrzania i częstsze wybuchy, co niosło za sobą ogromne ilości rannych marines, którzy byli w ów dość wadliwe modele wyposażeni.
Z czasem użytkowanie broni plazmowej z takimi wadami stało się ryzykiem zawodowym, a Marines dzierżący tą broń wiedzieli co ich może spotkać, dlaczego ze szczególną ostrożnością ich używali. Było tak aż do czasu Herezji Horusa, gdzie wykonujące powolny odwrót w stronę Terry, oddziały lojalistów potrzebowały broni, która nie powodowałaby tak wielkich strat wśród własnych ludzi. Z pomocą przyszli Adeptus Mechanicus, którzy usprawnili broń tak, aby zagwarantować bezpieczeństwo osobie jej używającej, przy jednoczesnym zachowaniu siły ognia plazmówek. Wydłużyli oni czas w którym gaz zostaje jonizowany w plazmę, a także czas w którym można oddać kolejny strzał, co zmniejszyło ryzyko przegrzania się broni plazmowych, a także ryzyko wybuchu, niestety kosztem szybkostrzelności broni. Co początkowo przyjęło się bardzo źle pośród dowódców i żołnierzy, ponieważ jednoczesne zmniejszenie szybkostrzelności ograniczyło dość znacznie siłę ognia na przestrzeni czasowej.
Na szczęście z mijającym czasem nowy model broni plazmowej został przyjęty lepiej, a żołnierze, nie muszę się już tak bardzo obawiać tego, że zostaną wysadzeni przez dzierżoną broń. Pozostałe wadliwe modele w rękach lojalistycznych zostały zebrane i zmodyfikowane, bądź zniszczone. Natomiast reszta, wadliwych modeli pozostała w rękach zdradzieckich legionów. Niektóre zachowały się jako relikty, a inne są używane jako broń partyzantów, bądź ukrytych pośród Imperium kultów Bogów Chaosu.
Karabin plazmowy, charakterystyczny dla zakonu Kosmicznych Wilków.
Konstrukcja[]
Broń plazmowa jest naprawdę udaną konstrukcją, albowiem twórcom udało się zmniejszyć reaktor plazmowy do takiego stopnia, aby broń była w stanie przeprowadzić reakcję jonizacji gazu, i wystrzelenia plazmy w chcianym kierunku, jednocześnie zwracając uwagę na to aby przeciętny gwardzista był w stanie unieść broń i z niej, w miarę celnie, strzelać. Sam reaktor, nie wyróżnia się niczym od zwykłego reaktora, po za tym iż jest mniejszy. Natomiast sama broń odznacza się wieloma pomniejszymi elementami, które są niezastąpione do poprawnego i bezpiecznego działania broni, nadają one również broni charakterystyczny, dla uzbrojenia plazmowego, wygląd.
Karabin plazmowy z celownikiem optycznym.
Charakterystyczne elementy broni[]
Charakterystycznymi dla broni plazmowej elementami są:
Magnetyczne cewki katalizatora - Inaczej zwane reaktorem, albowiem to tutaj broń zamienia zjonizowany gaz w plazmę, po czym z tego miejsca plazma opuszcza broń. Same cewki wykonane są z mocnego i wytrzymałego materiału, aby w razie upadku broni o twarde podłoże osłona się nie rozbiła.
Pistolet plazmowy słynnego, i dobrze znanego, kapitana Cato Sicariusa dowódcy II kompanii zakonu Ultramarines.
Osłony karabinu - Jest to osłona karabinu, której zadaniem jest wytrzymanie temperatury wylatującej plazmy z broni, albowiem gdyby nie ona, to broń byłaby jednostrzałową konstrukcją. Najczęściej jest ona wykonana ze stopów Adamantium z dodatkami odpornymi na działanie wysokich temperatur. Dodatkowo, osłona ta ma z przodu otwory wentylacyjne, które chłodzą reaktor powietrzem.
Awaryjny zawór/zawory bezpieczeństwa - W razie potrzeby, gdy istnieje zagrożenie tym, iż broń może wybuchnąć, żołnierz dzierżący broń, może otworzyć ów zawór, aby wszystkie gorące gazy wewnątrz wydostały się na zewnątrz, a sama broń mogła zostać szybko schłodzona. Jednak przy takim manewrze należy uważać, albowiem gazy mogą mocno poparzyć, a nawet zabić osobę, która będzie w pobliżu chłodzonej w ten sposób broni. Na szczęście pancerze stosowane przez Adeptus Astarstes, są w stanie wytrzymać temperaturę gazów, dlatego też marines nie musi się ich obawiać.
Magazynek - Do broni należy jakoś dostarczyć gaz, który trzeba zjonizować w plazmę, dlatego wielkie kable zastąpiono magazynkiem, w którym został szczelnie zamknięty gaz, najczęściej jest wodór. Najzwyklejszy z magazynków wystarcza na oddanie do 10 strzałów, po czym należy wymienić pojemnik na nowy.
Rodzaje broni[]
Broń plazmowa jako iż dobrze sprawdza się w niszczeniu piechoty jak i pojazdów nie mogła zostać ograniczona tylko i wyłącznie do dział tytanów, czy karabinów plazmowych. Skonstruowano wiele różnych typów broni, zarówno dla Astra Militarum, jak i innych zbrojnych ramion Imperium. Ponad to, wiele pojazdów zostało także wyposażonych w działa plazmowe.
Pistolet plazmowy - Jest to broń odpowiednio zmniejszona do tego stopnia, aby wojownik był w stanie używać go jedną ręką. Wraz ze zmniejszeniem broni, zmniejszył się także efektywny zasięg, celność jak i magazynek. Dlatego jest to broń używana głównie podczas dążenia do walki w zwarciu, gdzie niezbyt pojemny magazynek wystarczy aby zabić kilku przeciwników podczas szarży.
Karabin plazmowy - Najbardziej powszechny i znany rodzaj broni plazmowej w Imperium. Jest to broń, którą może nieść i używać pojedynczy marines, a nawet gwardzista. Zasięg, szybkostrzelność i siłą ognia są wystarczające aby poradzić sobie z ciężko opancerzonymi jednostkami, lżejszymi pojazdami czy nawet tymi średniej klasy. Magazynek natomiast pozwala oddać o wiele więcej strzałów. Niektóre z nich pamięta jeszcze czasy Herezji i są to jedne z najświętszych reliktów,a są używane tylko przez najznamienitszych wojowników Imperium. Natomiast młodsze, mające po kilka setek lat, są dla wojowników Imperatora, a szczególnie gwardzistów swojego rodzaju wyróżnieniem, albowiem nie każdy może dostąpić zaszczytu strzelania z karabinu plazmowego.
Blaster Plazmowy - unikalny wariant broni hybrydowej. Do karabinu plazmowego podczepiony jest... drugi karabin plazmowy. Oba karabiny mogą strzelać naraz, co podwaja niszczycielski efekt, ale zwiększa też ryzyko przegrzania broni. Magazynek jest wspólny dla obu sztuk broni, co nieco zmniejsza jej wagę. Oczywiście ilość strzałów którą może wykonać przed przeładowaniem jest taka sama, co standardowego karabinu plazmowego.
Działo plazmowe - Ma wagę zbliżoną do ciężkiego boltera przez co zwykły gwardzista nie jest w stanie używać tego typu broni. W połowie urządzenia znajduje się zbiornik ze sprężoną i rozgrzaną do ponad 30 000oC plazmą, który otoczony jest chłodziwem zapobiegającym przepaleniu osłony i innym nieprzyjemnym powiązaniom. Aby utrzymać pole magnetyczne podczas wystrzału potrzeba dość dużo energii, z tegoż powodu Działko podłączane jest kablami do źródeł energii, w przypadku Astartes są to baterie w plecakach aby nie rozładować się po kilku strzałach. Gwardia dość często stosuje je jako obronę statyczną, montując ją w bunkrach czy innych umocnieniach.
Bateria plazmowa ścigacza Landa model Vengeance.
Plazmowa Bateria Szturmowa - Są to tak naprawdę dwa działa plazmowe, które zostały zamontowane w obrotowej wieży na ścigaczu landa. Szczegół tkwi w tym iż moc do zasilania pól magnetycznych czerpią one z silników pojazdu. Co ciekawe, może ona strzelać w trybie ciągłym, ostrzeliwując teren małymi, lecz w dużych ilościach, pociskami plazmowymi, bądź strzelać skoncentrowanymi ogromnymi kulami plazmy, zdolnymi zniszczyć bardzo ciężkie pojazdy, a piechotę dosłownie, wyparować.
Warhound wyposażony w Plazma blastgun.
Plazma Blastgun - Są to dwa sprzężone ze sobą ogromne działa plazmowe, które zasilane są prosto z generatorów, aby mogły oddać niszczycielski strzał. Początkowo tylko tytany Reaver, Warhound i Warlord były w nie wyposażone ze względu na swoją siłę ognia, lecz w późniejszym okresie postanowiono wyposażyć w nie superciężki czołg Stormblade. Jedna salwa oddana z tego działa jest w stanie zniszczyć małą armię, nawet najciężej opancerzonych wojowników i monstra typu Karnifex , bądź konwój nawet najcięższych pojazdów. Jedyni przeciwnicy którzy mogą przetrwać salwę z tej broni to zdradzieccy Rycerze i Tytani oraz Tyranidzkie biotytany typu Dominatrix lub Heriophant.
Źródła[]
Blood Angels 5th edition str. 58
Dark Angels 5th edition str. 51
Space Wolves 5th edition str. 60
Space Marines 5th edition str. 99
Imperial Armour Volume 1 Imperial Guard, pp. 20-21, 106-107, 120-121
