Maccabiańscy Janczarzy

	We wszystkim bierzemy przykład ze Świętego Drussusa, którego Imperator uznał godnym przywrócenia go z martwych, by kontynuował służbę w Jego imię. Znosimy trudności, jak robił to Drussus. Nie okazujemy litości, jak robił to Drussus. Spychamy ciemności poza Jego królestwo, jak robił to Drussus
	— - wers III Przysięgi Janczarów

Maccabiański Janczar gwardzista — Maccabiański Janczar

Maccabiańscy Janczarzy (ang. Maccabian Janissaries) to regimenty Gwardii Imperialnej powołane do służby na planecie Maccabeus Quintus w sektorze Calixis. Maccabeus Quintus jest planetą świątynną, która została pobłogosławiona miejscem spoczynku świętego Drussusa. Na planetę co jakiś czas przybywają spore ilości pielgrzymów, co daje Maccabiańskim milicjom spory wybór przy rekrutacji ludzi. Z tych milicji właśnie, najlepsi z najlepszych, dostają możliwość dołączenia do regimentów Janczarów. Nikt nigdy jeszcze nie domówił tego zaszczytu, bowiem ludzie przybywający na Maccabeus popychani są przez pobudki wiary i ducha pielgrzymki a bycie Janczarem jest pielgrzymką samą w sobie.

Historia[]

Kroniki Krucjaty Angevin traktują, że generał Drussus, dowodzący jedną z grup krucjaty, nacierał w kierunku Gwiazd Halo, z nadzieją stworzenia stabilnego regionu w miejscu, gdzie przez ostatnią dekadę prowadził zajadłe batalie. Wtedy na tyłach jego armii doszło do nagłej, uśpionej wcześniej wrogiej działalności, przez co Drussus zarządził zgromadzenie i przegrupowanie oddziałów. Za punkt zborny obrał niezamieszkaną planetę Maccabeus w niezbadanym dotąd systemie o tej samej nazwie. Kiedy siły generała znalazły się na planecie on sam modlił się, prosząc o wskazówki. Miał bowiem świadomość, że niewłaściwe decyzja o ruchach jego wojsk może zagrozić powodzeniu całej krucjaty. Wróg nie próżnował. Wyśledził pozycje Drussusa i wysłał zabójcę, który miał go wykończyć. Oprawca dotarł do generała i zadał cios, jednak, jak twierdzą zapiski, moc Imperatora rozczłonkowała intruza, ratując przy tym Jego sługę. Drussusa nie widziano przez dziesięć dni i nocy. Po tym czasie ukazał się swoim ludziom, mając w sobie jaśniejące światło Imperatora.

Po tych wydarzeniach Drussus nie zaznał porażki. Jeden po drugim, jego przeciwnicy padali martwi a z owoców jego podbojów utworzono sektor Calixis. Kilka wieków po krucjacie, Drussus został ogłoszony świętym za cudowny powrót i następujące po nim podboje, miejsce cudu zaś ogłoszono światem świątynnym. Po dziś dzień Maccabeus Quintus jest miejscem kultu pielgrzymów z sektora Calixis i sercem kultu Drusiańskiego.

Front Spinward[]

Podczas wczesnych dni wojny w podsektorze Peryferie dwanaście regimentów Janczarów zostało przydzielonych do podróżujących po nim misjonarzy, którzy mieli upewnić się że ludzie pozostają wierni. Janczarzy stacjonowali w miejscu, które później imperialni nazwą Frontem Spinward, odpierając rajdy Mrocznych Eldarów na szerokości całych Peryferiów. Wtedy też nadeszła inwazja Orków i Maccabiańscy Janczarzy zostali ustanowieni rdzeniem sił imperialnych, mających bronić regionu. Późniejsza zdrada Diuka Severusa XIII została potraktowana przez Janczarów jako bezpośrednia obraza ich patrona, Drussusa, co tylko wzmocniło ich zapał. Na Maccabeus Quintus podwojono liczbę tworzonych regimentów, każdy nowy pułk jest wysyłany do walki w sektorze Calixis, podczas gdy wcześniej wysyłano Maccabian także do wzmocnienia Krucjaty Kresowej (ang. Margin Crusade). Na Maccabeus przybywają coraz to nowe rzesze pielgrzymów, które nieprędko zmaleją. Pielgrzymi popychani są w coraz głębszy szał oddania, dedykując swoje życie świętemu Drussusowi i Imperatorowi. Obecnie Maccabiańscy Janczarzy stanowią niemal największy, pochodzący z sektora Calixis, kontyngent Gwardii Imperialnej w Peryfieriach, przysłonięty jedynie przez te ze światów-uli Scintillia, Malfi oraz Bront.

Mentalność i wyposażenie[]

Maccabiańscy Janczarzy traktują swoją służbę jak pielgrzymkę, podczas której niosą gniew Imperatora w najciemniejsze zakątki galaktyki. Chociaż rzadko, niektórzy gwardziści wracają do domów, Janczarzy jednak nigdy nie mają zamiaru przedwcześnie zakończyć swojej pielgrzymki. Zapuszczają się coraz dalej w kolejne strefy wojny, umierając na odległych światach. Ci, którzy zostali zdemobilizowani na koniec kampanii udają się na inne szlaki pielgrzymów jeszcze dalej w głąb Imperium, gdzie chronią wiernych przed obcymi i heretykami. Maccabianie, zjednoczeni przez wiarę, nie są przywiązani do świata, którego nazwę noszą ich jednostki. Mają tendencje do zgłaszania się na ochotnika do misji, przez które znajdą się głęboko w liniach wroga. Uogólniając Maccabianie to fanatycy religijni, którzy całe swoje życie dedykują służbie Imperatorowi, nie ustając w swych wysiłkach oczyszczania galaktyki z Jego wrogów.

Regimenty Janczarów są wyjątkowo dobrze wyposażone. Każdy żołnierz nosi doskonałej roboty pancerz i srebrną maskę, wykonaną na podobieństwo świętego Drussusa. Janczarzy to bardzo zdolni strzelcy, dobrze wyszkoleni do walki w starannie skoordynowanych formacjach. Niejednokrotnie pojawiają się na polu bitwy w zwartych szeregach, by ostrzelać wroga dokładnymi salwami ognia laserowego. Zwykle jednostki z Maccabeus znajdują się w centrum imperialnych szeregów, gdzie dzięki swej wierze i wyposażeniu stanowią potężny rdzeń, o który mogą oprzeć się inne oddziały.

Znani członkowie[]

Lord Marszałek Ghanzorik - dowódca sił imperialnych na Froncie Spinward, oficer o przerażającej reputacji, zarówno wśród swojego sztabu jak i wśród wrogów. W 775.M41 objął dowództwo nad 61. Maccabiańskim, który w 780.M41 został wysłany przez Bramę Osnowy Jericho-Maw, gdzie miał służyć w piekielnych strefach wojny Jericho Reach. Walcząc przez dwie dekady Ghanzorik udowodnił, że jest zdolnym dowódcą. Jego pułk uczestniczył głównie w wojnach o region Orpheus Salient. Ghanzorik rzadko mówi o tym co wtedy widział, wiadomo jednak, że odniósł wtedy wiele poważnych ran, dowodząc z pierwszej linii. Odniósłszy jedną z takich ran, która nieomal okazała się śmiertelna, Ghanzorik został poinformowany o swoim przeniesieniu do sztabu generalnego. Początkowo protestował, uważając to za utratę swego regimentu. Wkrótce jednak dowodził całymi grupami bojowymi, gdzie pokłady jego odwagi, umiejętności taktycznych i determinacji znalazły upust. Po secesji Dominacji Sewerańskiej i utworzeniu Frontu Spinward, Ghanzorik był awansowany dopóki nie otrzymał rangi Lorda Marszałka oraz poważnego zadania odparcia inwazji Orków, zdławienia rebelii i przywrócenia ładu w regionie. Ghanzorik wysłał niezliczoną ilość oddziałów do oswobodzenia Kulth. Mimo początkowych sukcesów w utrzymaniu Orków w stolicy podsektora okoliczności zaczynają się komplikować. Sytuacja na Froncie Spinward jest bardzo poważna i pozornie uzasadnia użycie znacznie większej ilości oddziałów niż do niej przypisano. Jedynie najwyżej postawione osobistości wojskowe wiedzą, że ciąży na nich ogromna potrzeba wysłania kolejnych oddziałów przez bramę Osnowy Jericho-Maw i użycia Frontu Spinward jako przykrywki do wysokich wskaźników poboru. Inni wierzą, że prowadzony jest z góry obmyślony plan, który ma pozwolić WAAAGH! Złozemba i Dominacji Sewerańskiej wybić się nawzajem. Nie wiadomo jak głęboko Ghanzorik jest uwikłany w te konspiracje, ani jak zareagowałby, gdyby sam odkrył prawdę.
Pułkownik Raxe Garn - jest ponurym dowódcą 37. regimentu. Podczas czterdziestu lat swojej służby widział już niejedno, od przerażających obcych abominacji po rzesze zdrajców i recydywistów. Wychodził zwycięską ręką przeciwko liczniejszym wrogom i zachowywał zimną krew, gdy wokół niego walczyły miliony. Jego doświadczenie nie przygotowało go tylko do jednej rzeczy, którą jest utrata tak wielkiej ilości ludzi. Garn nie jest w stanie wytłumaczyć zwycięstw Dominacji na Scarus. Stał się niepewny wobec swych przyszłych poczynań i jest świadom słabnącego morale swych ludzi.
Major Gwendolin Tsavice - dowodziła regimentem przez ostatnie dwa lata, od czasu śmierci jej przełożonego, pułkownika Richtera Kamask, z rąk drużyny zabójców Dominacji Sewerańskiej. Nie do końca gotowa do nowej roli, prześladowana przez nagłą śmierć swego poprzednika, Tsavice gnębiona jest przez paranoję. Wiara wzmaga jej ostrożność poprzez powątpiewanie w gorliwość otaczających ją ludzi. Jej główny doradca, komisarz Kristoffer Novek, popiera jej roztropność. Razem ciężko pracują, by zaszczepić poczucie rozwagi i ostrożności w pozostałych mężczyznach i kobietach 1322. regimentu.

Znane regimenty[]

Sztandar 37. regimentu Maccabiańskich Janczarów

5. Regiment Maccabiańskich Janczarów Drussus Own - brał udział w Krucjacie Achilus
16. Regiment Maccabiańskich Janczarów - brał udział w Krucjacie Achilus
37. Regiment Maccabiańskich Janczarów - dowodzona przez pułkownika Garna, jednostka była częścią drugiej fali oddziałów przypisanych do świata Virbius. Regiment poniósł ciężkie straty przez działania partyzanckie Dominacji Sewerańskiej i Mrocznych Eldarów na początku konfliktu oraz stracił kluczowe rezerwy przez potężne burze. Morale Maccabian podupadło z związku z tym, że nie byli w stanie wyprowadzić ostatecznego uderzenia przeciwko oddziałom Dominacji. Janczarzy mieli także problem z przekształceniem swojej piechoty z oddziałów nastawionych defensywnie w jednostkę całkowicie mobilną, co było niezbędne do skutecznego prowadzenia wojny na Virbius. Preferowaną przez gwardzistów bronią ciężką jest wyrzutnia rakiet, bronią szturmową zaś miotacz ognia. Jak większość Maccabian, ludzie z 37. są oddani imperialnemu credo i mają w swoich szeregach więcej kapłanów Ministorum niż inne pułki. Wierzą, że ich chwilowe niepowodzenie jest spowodowane szerszym brakiem poświęcenia wśród imperialnych sił walczących na Virbius. Z tego powodu szukali wszelkich oznak herezji czy innych wykroczeń wobec Boga-Imperatora wśród sił Gwardii Imperialnej.
1322. Regiment Maccabiańskich Janczarów - pułk ten goni ostatkami sił, walcząc na froncie od ponad dekady. Ludzie z 1322. nigdy nie mieli złudzeń o powrocie do domu, starali się więc być na froncie gdy tylko nadarzała się do tego okazja. Wysłany głównie by odeprzeć siły zdrajców i heretyków regiment uwikłał się w walkę na wielu frontach przeciwko Dominacji Sewerańskiej i siłom Chaosu w systemie Karacallia. Jednostką dowodzi major Gwendolin Tsavice.

Galeria[]

Źródła[]

Deathwatch: Core Rulebook s. 339
Only War: Game Master's Kit s. 7, 29
Only War: Core Rulebook s. 51, 52, 339