Angron

	Odwaga to walka z królestwem, które cię zniewala, bez względu na to, że ich armie przewyższają liczebnie twoje o dziesięć tysięcy do jednego. Nic nie wiesz o odwadze! Honor to stawianie oporu tyranowi, gdy wszyscy inni ssą i tyją od hipokryzji, którą ich karmi. Nic nie wiesz o honorze!
	— Prymarcha Angron, w rozmowie z Roboutem Guillimanem

Angron, czasami nazywany także Czerwonym Aniołem. Jeden z dwudziestu synów Imperatora . Wychowywał się jako niewolnik, następnie stał się gladiatorem. Jest Patriarchą Pożeraczy Światów. Najbardziej okrutny i dziki z pośród wszystkich Patriarchów. Podczas Herezji Horusa przeszedł na stronę zdrajców, aby zaspokajać swoją dziką i barbarzyńską naturę. Oddał się Khornowi, mrocznemu bogowi, zwanemu władcą czaszek. Bóg obdarzył go nieśmiertelnością, a Angron stał się Demonicznym Księciem. Złowieszcza Księga Zła- Liber Malum zawiera historię tych, którzy dali się zwieść mrocznym bogom Chaosu i wstąpili na ich przeklętą ścieżkę stając się posłusznymi wykonawcami ich szalonych woli. Wśród wielu potępionych wyróżnia się jednak Angron. Niewiele o nim wiadomo, a jego dzieje okrywają mgły tajemnic i niedomówień.

Odnalezienie[]

Angron Demoniczny Książe — Angron - Demoniczny Książę w służbie krwawego Boga

Tak jak pozostałe niezwykłe dzieci Angron w tajemniczy sposób zniknął z laboratorium na Ziemi. Trafił on na rozwinięty technologicznie świat, którego nazwa i położenie do dziś pozostaje nieznana. Wiadomo jedynie, że władcy planety żerowali na nędzy większości jego mieszkańców i aby odwrócić ich uwagę od powszechnego wyzysku urządzali ciągłe krwawe igrzyska, podczas których wzmocnieni cybernetycznie gladiatorzy mordowali się nawzajem ku uciesze gawiedzi.

Nie znamy dzieciństwa Patriarchy, pierwsze zapiski zaczynają się w chwili, gdy młodego Angrona znajduje w górach na północy handlarz niewolników. Patriarcha był ciężko ranny, a dookoła niego leżały ciała martwych obcych. Podejrzewa się, że byli to Eldarzy, których mistycy dostrzegli mroczną przyszłość młodzieńca i postanowili jej zapobiec. Znalezione pobojowisko uświadomiło handlarzowi, że ma przed sobą wspaniałego wojownika.

Schwytanego Angrona poddano skrupulatnemu leczeniu, lecz podczas procesu rehabilitacji wszczepiono mu neuralne implanty- relikty Mrocznej Ery Technologii. Implanty zwiększały u pacjenta agresję i siłę fizyczną przemieniając go w szalonego berserkera. Zabrany do stolicy stał się gladiatorem, a jego domem zostały cele pod amfiteatrem w którym odbywały się igrzyska. Patriarcha szybko zyskał sławę niezrównanego wojownika. Zabił setki przeciwników, ale zawsze oszczędzał tych, którzy dzielnie stawiali mu czoło. Pomimo stania się ulubieńcem publiczności Angron stale planował ucieczkę, za każdym jednak razem był ponownie chwytany. Był niewolnikiem przysparzającym mnóstwa kłopotów, odrzucającym instynktownie wszelkie autorytety. W końcu Patriarcha, podczas chłosty będącej karą za kolejną ucieczkę, uświadomił sobie błąd jaki ustawicznie powtarzał- zawsze uciekał sam. Doświadczenie i reputacja Patriarchy wiele znaczyły dla jego braci-gladiatorów, więc bez większych problemów, Angron zebrał grupę wiernych mu towarzyszy, przede wszystkim złożoną z tych, którym darował wcześniej życie.

Władcy zezwolili Patriarsze na zorganizowanie bitewnej dioramy, w której uczestniczyć mieli wszyscy miejscy gladiatorzy. W kulminacyjnym momencie Angron i jego sprzymierzeńcy przypuścili dziki szturm na strażników wycinając sobie drogę do wolności i zabierając tyle broni i zapasów ile mogli unieść. Razem z Patriarchą uciekło ponad dwa tysiące wojowników zapadając w górskich masywach na północy. Buntownicy szybko zaczęli być znani jako Pożeracze Miast. Za buntownikami natychmiast wysłano korpus karny, jednakże władcy planety nie docenili rebeliantów. Z gór wróciły zaledwie niedobitki oddziału, przynosząc wieści o strasznej klęsce i stracie całego uzbrojenia. Przez następne lata, każda kolejna wyprawa pacyfikacyjna była kompletnie niszczona. Głód, bitwy i choroby przerzedziły szeregi uciekinierów i w końcu buntownicy, których liczebność stopniała do tysiąca, zostali osaczeni przez pięć armii rządowych w masywie górskim Fedan Mhor. Rebelianci nie zamierzali się poddać, i aby oznajmić to wrogom wykopali sobie własne groby gotując się na śmierć. Wtedy na planetę przybył Imperator zwabiony mentalną aurą swego syna.

Władca Ludzkości wpierw obserwował z orbity poczynania swego syna. Będąc pod wrażeniem jego militarnego geniuszu i bitewnego kunsztu teleportował się na powierzchnię planety w noc poprzedzającą atak. Tam zaoferował synowi miejsce u swego boku i przywództwo legionu Pożeraczy Światów - XII legionowi Kosmicznych Marines. Niespodziewanie dla władcy Patriarcha odmówił zdecydowany pozostać do końca u boku swych towarzyszy. Nie było wątpliwości co do jego losu jeśli zostanie na planecie- rebelianci nie mieli najmniejszej szansy na zwycięstwo. Nie chcąc tracić syna, władca sprowadził swój okręt na niską orbitę i pochwycił go promieniem teleportacyjnym zabierając Angrona ze sobą. W bitwie jaka rozgorzała rankiem, pozbawieni przywódcy, morale buntowników osłabło niemal do zera i zostali wycięci w pień.

Wielka Krucjata trwała lecz Patriarcha nie chciał przyjąć stanowiska dowódcy Legionu. Po kolei dowódcy kompanii przychodzili do niego a wściekły Patrarcha rzucał się na nich i zabijał gołymi rekami. Pok kolei kapitanowie ginęli. W końcu do Angrona przyszedł Kharn . Pobity niemal na śmierć zdołał przekonać Patriarchę a ten w końcu przyjął oferowany mu Legion. Nigdy jednak nie zapomniał i nie przebaczył ojcu tego czynu, który uważał za uprowadzenie i podłą zdradę. To poczucie stało się później podstawowym powodem zdrady Imperium i przejścia na stronę Mistrza Wojny - Horusa.

Wielka Krucjata[]

Znając efektywność implantów neuralnych, Angron rozkazał swoim Techmarine, aby skopiowali wszczepione mu elektroniczne stymulatory i zaaplikowali je żołnierzom legionu. Technika budowy tych urządzeń przepadła po rozpadzie pierwszego imperium ludzi, pierwsze egzemplarze wyprodukowane więc przez techników legionu cechowały się dużą awaryjnością i wprawianiem pacjentów w stan psychozy. W końcu po wielu próbach i porażkach odniesiono sukces i Angron polecił natychmiast wszczepić implanty wszystkim żołnierzom legionu. Chirurgicznym zabiegom poddawano całe kompanie, a Pożeracze Światów uzyskali wkrótce reputację nie mających litości dzikich wojowników. Wrogowie legionu mogli oczekiwać tylko śmierci od łańcuchowego topora, a całe systemy gwiezdne kapitulowały, gdy dochodziła do nich wieść, że to Pożeracze mają zaatakować ich świat. Po zbrodniczej pacyfikacji Ghenny, kiedy cała ludność została wybita w ciągu jednej strasznej nocy, do Imperatora dotarła nareszcie wiadomość o stosowanych przez Patriarchę praktykach. Władca zakazał dalszych modyfikacji żołnierzy i polecił Horusowi - najbardziej wtedy zaufanemu z jego synów, aby utemperował buntowniczego gladiatora. Angron jednakże zignorował zakaz i wkrótce wszyscy członkowie legionu posiadali wszczepione elektroniczne stymulanty. Imperator popełnił kolejny błąd, bowiem Angron związawszy się z Horusem bez wahania stanął po jego stronie, gdy w imperium wybuchła wojna domowa.

Zdrada[]

Gdy wybuchła Herezja Horusa Angron bez wahania stanął po stronie mistrza wojny, razem z pięcioma innymi zdradzieckimi legionami uczestnicząc w rzeźni jaka miała miejsce na Istvaanie III. Pożeracze Światów stali się wyznawcami Khorna - Boga Krwi, mrocznego bóstwa Chaosu. Jako część krwawej ofiary dla ich nowego władcy marine legionu wymordowali wszystkich swoich lojalnych Imperatorowi braci, ponieważ Khorne nie lubi psioników radując się rzezią jaką w jego imieniu urządzają jego wyznawcy. Jako ostatni zginął mistrz librarianów zamordowany przez marines imieniem Scyrak Rzeźnik. Do chwili obecnej planeta na której wylądował Patriarcha pozostaje nieznana. Uczeni podejrzewają że po wybuchu herezji Angron skorzystał z okazji i zemścił się za śmierć swoich gladiatorów. W trakcie swojego marszu na Terrę Pożeracze Światów zniszczyli kilka planet, ale tylko Angron wie, czy którykolwiek z nich był jego ojczystym światem. Podczas oblężenia Terry Pożeracze stali ramię w ramię z Synami Horusa. Sam Angron został opętany przez demona i stał się najpotężniejszym demonicznym sługą Khorna - Księciem Krwi (eng.Prince of Blood). Gdy zdrajcy zostali odparci Angron i jego legioniści byli ostatnimi zdrajcami jacy opuścili Ziemię. Tak jak inne legiony ich kryjówką i nowym domem stało się Oko Terroru.

Po Herezji[]

W roku 499.M41 Angron poprowadził najazd znany jako Pierwsza Wojna o Armageddon. (Lepiej znane inwazje orczego proroka Ghazghkull Mag Uruk Thraka były drugą i trzecią wojną o Armageddon). Patriarcha został pokonany głównie dzięki wysiłkowi trzech kompanii Kosmicznych Wilków pod wodzą samego Logana Grimnara i bezpośredniemu atakowi setki Szarych Rycerzy w zbrojach terminatorskich prowadzonych przez Kapitana Aureliana. Tylko trzej Rycerze przeżyli walkę z Demonicznym Księciem, ale Angron został odesłany do Immaterium na wieki.